Over Splif
Over Splif in Beverwijk
Huub van den Brink kocht Splif op 1 april 1987. Hij werkte er al en greep de kans om de zaak te kunnen kopen met beide handen aan. Zo’n kans krijg je immers nooit meer…
Splif was in die jaren met name bekend als Mexicaans eethuisje. De vraag naar stuff groeide. Het restaurant liep achter. De menukaart maakte plaats voor broodjes, maar ook de behoefte daaraan verwaterde. Twee jaar later maakte Huub een helder keuze: Splif werd een koffiebar plus. Het pand in de Koningstraat werd drastisch verbouwd: het plafond werd verhoogd, de sfeer werd lichter (het bekende Splif-groen deed zijn intrede), er kwam een nieuwe voorpui en een nieuwe bar, die tot in detail in de sfeer van Splif paste. Zijn achtergrond als timmerman kwam hem goed van pas: de wanden werd gestuukt en kregen de kleuren geel en lichtbruin, er kwam een nieuwe vloer in.
Wie eenmaal binnen is, neemt ongetwijfeld de moeite om de schitterende binnentuin te bekijken. Een oase van rust, in een bedrijvig Beverwijk. Z’n tien jaar geleden naar eigen ideeën ingericht. En hoe! Met oude ornamenten, stenen en steentjes. Gezocht, gevonden en gekocht tijdens trips naar Frankrijk en België. Met de auto er op uit en maar zien wat je tegenkomt. Het ‘venster van Gobertangesteen’ op de muur achterin de tuin is 400 jaar oud en afkomstig uit de imposante Kathedraal van Sint-Michiel en Sint-Goedele in het historische centrum van Brussel. Ontdekt tijdens een van Huub’s rondjes door het buitenland, met in zijn hand een lijst met ‘interessante adressen’. De ornamenten kwamen te koop na een restauratie.
Het licht (glasvezel en LED) is er op gericht en geeft de ornamenten met name in de avonduren een mooi effect. Het ’venster’ dat met een telekraan over het pand is getild en gesteund door een stalen gewelf een definitieve plek heeft gevonden. Van Brussel naar Beverwijk. Als je als bezoeker denkt dat je alles hebt gezien, valt je oog op een aantal opvallende bomen: granaatappel, druiven, kiwi’s, Johannesbrood, olijven. Op en aan de muren zie je gargoyles, oorspronkelijk waterspuwers tegen boze geesten, demonen en monsters.
Combineer de historische ornamenten met deze bomen en de crème gestuukte muren (met her en der een of meer stenen nog duidelijk zichtbaar) en je waant je in Zuid-Europese oorden. Een plek om te leren kennen, te onthouden. Om er in stilte een boek te lezen, met een kopje koffie binnen handbereik.